ശൈത്യ
കാല രാത്രികളില്
മഞ്ഞുകണമായി
നനവു
പടര്ത്തി
കോണ്ക്രീറ്റു
കാടുകളിലൂടെ
ഒഴുകി
നടന്നു.
തനിയാവര്ത്തനങ്ങളുടെ
നിസ്സഹായതയില്
കോര്ണിഷ്
കടലോരത്ത്
മേഘങ്ങള്
പാറിനടന്നു
പെയ്തൊഴിനാവാതെ.
ഡിസംബര്
പിന്നിടുകയാണ്
ആയുസ്സിലെ
ഒരേടുകൂടി
അടര്ത്തിയെടുത്ത്.
നിന്റെ
തുറന്നിട്ട വാഹനത്തിലെ
യാത്രക്കാരനായി
ഒരിക്കല് കൂടി
വാനിലേക്കുയര്ന്ന്
പിന്നോട്ട് തിരിഞ്ഞ്
പറന്നുയരാനായെങ്കില്
ഏകാന്തമായി
ഹൃദയം
യാചിക്കുകയാണ്
ചില
നിമിഷങ്ങളെങ്കിലും
വേദനകള്
അറിയാതെ
ഒന്ന്
മറന്ന് പോയിരുന്നെങ്കില്..